Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Λογοτεχνήματα ?

Το βιβλίο έφτασε στο σπίτι σε συσκευασία δώρου. Με εξώφυλλο ροζ της τσιχλόφουσκας και τίτλο κάτι με έρωτα και βροχή, γράφτηκε από συγγραφέα καταξιωμένη σε αυτό που λέμε, γυναικεία λογοτεχνία.
Γυναικεία λογοτεχνία. Στα βιβλιοπωλεία υπάρχει και ειδικός διάδρομος. Δίπλα στη παιδική λογοτεχνία. Κι άντε η παιδική καθορίζεται, για να μη βρεθεί το βρέφος να διαβάζει για τη ρωμαϊκή εποχή, μέσα από τα μάτια του Καλιγούλα. Η γυναικεία γιατί καθορίζεται? Μη και ξεφύγουμε από το τετράπτυχο μάνα-σύντροφος-εργαζόμενη –αλλά-πάνω-απ-όλα-γυναίκα?

Θα έμενε για πάντα σε κάποιο ράφι, αν η φίλη δεν επέμενε κάθε φορά να με ρωτάει, πως μου φάνηκε.
Αρχή του παραμυθιού λοιπόν.
Η ηρωίδα είναι ένα καημένο που έμεινε ορφανό στη γέννα και με ένα πατέρα που από τότε δεν ήθελε να τη δει στα μάτια του, αλλά με ένα ζευγάρι οικονόμων (ναι μιλάμε για πολύ πλούσιο σπίτι) που τη λάτρευαν και βολικότατα δεν είχαν δικά τους παιδιά (που υποθέτω πως βλέποντας τη δικιά μας να μεγαλώνει, μάλλον έκαναν και το σταυρό τους).

Η ηρωίδα στα 17 ερωτεύεται ένα παντρεμένο! Κοίτα να δεις φίλε μου πρωτοτυπία!
Οι μισές γυναίκες της γης έχουν σχέση με τις σχέσεις της άλλης μισής και στα μυθιστορήματα αυτό ακόμη θεωρείται πρωτότυπο!

Παρένθεση. Αν η ηρωίδα είναι η «άλλη», η σύζυγος είναι πάντα αδιάφορη, κακιασμένη και βολεμένη. Αν η ηρωίδα είναι η σύζυγος, η «άλλη» είναι πάντα το τσόλι, η αναίσχυντη, η τελευταία, που μπήκε στο ζευγάρι. Γενικώς το βάρος ακόμη και στα γυναικεία λογοτεχνήματα, πέφτει στις γυναίκες. Το ότι ο άλλος είχε ανοίξει τη πόρτα διάπλατα και τα χει κάνει σα τα μούτρα του, δε μας αφορά. Από δω να καταλάβεις πόσο αγαπάμε και στηρίζουμε το φύλο μας

Το πόσο μέσα από τη ζωή είναι το θέμα, φαίνεται και από το ότι η ηρωίδα περνά συνεχόμενες ώρες απείρου πάθους, επί χρόνια, με τον εν λόγω παντρεμένο, εκεί που οι περισσότερες ψάχνουν τον οργασμό με το κιάλι.(πάρε και την απογοήτευση σου. τι όλες ίδιες είμαστε νομίζεις? αυτή είμαι ηρωίδα!)

Η φτωχή πλην τίμια μένει έγκυος. Ο παντρεμένος κόβει ρόδα μυρωμένα κι αυτή φεύγει μακριά να σκεφτεί. Στο πίσω μέρος υπάρχει φίλος που την αγαπάει τρελά και κρυφά και της προτείνει να κρατήσει το παιδί και να παντρευτούν. Αυτή όμως αρνείται. Κι αντί να δώσει δυο μούντζες σ όλους και να κρατήσει το παιδί -λεφτά έχει, βοήθεια έχει- το γεννάει και το δίνει για υιοθεσία.
Γυρίζει πίσω, ξαναπέφτει στην αγκαλιά του παντρεμένου, ξανάμανα άπειρες ώρες πάθους και μια μέρα εμφανίζεται η σύζυγος, με τη κοιλιά λίγο πριν τη γέννα και της λέει ότι καλά τα παιχνιδάκια, αλλά αρκετά τράβηξε το βιολί καθότι έχουν και τρία, προσεχώς τέσσερα, στόματα να ταΐσουν. Όπου όταν μαθαίνει ποσά χρόνια τραβιέται η πιτσιρίκα- που είχε καβατζάρει εντωμεταξύ τα 25- την αποτελειώνει λέγοντας « Αν ήξερα πως έχετε σχέση τόσα χρόνια δε θα ερχόμουν. Αποκλείεται να με χωρίσει για σένα » και φεύγει.
Αυτή πάει στο φίλο να κλαφτεί και πηδιέται –σορρυ- ζει στιγμές πάθους μαζί του, όπου ο άλλος μόλις καταλαβαίνει πως χρησιμοποιήθηκε, παίρνει τη μάνα του –ασχολίαστο- και φεύγει στο Παρίσι.
Η άλλη παίρνει τα μάτια της και κλείνεται σε ένα εξοχικό για 20 χρόνια! 20 χρόνια δε, κάνει βόλτες με τη βάρκα για να βρει τον εαυτό της και αφήνει την έρμη την οικονόμο με το ένα πόδι στο τάφο να της μαζεύει μέχρι και το βρακί από κάτω.
Και στα είκοσι χρόνια καταλαβαίνει πως τελικά αγαπάει το φίλο, αλλά δε παίρνει να του το πει γιατί που να ρίξει τα μούτρα της και κάνει καριέρα φωτογράφου και εκεί που φωτογραφίζει τα κατσάβραχα, γνωρίζει κοριτσάκι, που το κοριτσάκι είναι κόρη της κόρης που είχε γεννήσει, η οποία -δες πως τα φέρνει η ζωή- είναι ανύπαντρη μάνα και έρχεται, όλως τυχαίως, να μείνει στο ίδιο νησί.

Ταυτοχρόνως γυρίζει στο νησί και ο φίλος να θάψει τη μάνα του -αμήν- και κοιτιούνται και ξανακοιτιούνται κι αυτή ξαναφεύγει να ξαναβρεί τον εαυτό της και δυο μήνες μετά που γυρνάει, αυτός είναι ακόμα εκεί να την περιμένει κι αυτό εν ολίγοις, λέγεται μεγάλη αγάπη κι όχι εμμονή και εμπάθεια.

Το συμπέρασμα? Κάθε ανόητη κακομαθημένη χαζοβιόλα, μπορεί να το παίξει τραγική ηρωίδα γυναικείας λογοτεχνίας, με αναγνώστες που φτάνουν τη 83η χιλιάδα παρακαλώ!

Το τμήμα της ανδρικής λογοτεχνίας σε ποιο διάδρομο είναι??

24 σχόλια:

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Με ένα Αρλεκιν ξεχνιέσαι...
Μάλλον αποχαυνώνεσαι.
Παρεμπιπτόντως, διάβασα πρόσφατα ένα πολύ ωραίο βιβλίο, λέγεται "Το νησί".
Φαντάζομαι να γυριστεί στον κινηματογράφο.
Πολύ καλό. Καλημέρα.

Miss Pink είπε...

Η συγγραφέας πληρώθηκε για το πρωτότυπο "σενάριο" ????

αυτό το αναρωτιέμαι πολλές φορές και στην ΤιΒι..
πραγματικά πληρώνονται για τέτοιες μαλακίες ή το κάνουν για τη δόξα???

Τσουχτρα είπε...

Δεν μπορεί παρα αυτό το πόνημα να είναι Αρλεκιν ή ένα wanna be αποτέτοιο. 83 χιλιάδες ε ! Not bad at all απο εμπορικής πλευράς !

Περι ορέξεως, μέχρι και μπουγάτσα με ταραμά !

Φιλιά Σοφία μου κι άλλο κακό να μη σε βρεί ! Στην δε φίλη να κάνεις δώρο Μάρω Βαμβουνάκη τυλιγμένη σε λαδόκολα !

Ανώνυμος είπε...

"σαπουνοπερα" και στα βιβλια λοιπον

Dimitris είπε...

γυναικεία λογοτεχνία = τσόντες χωρίς εικόνες :Ρ

τμήμα ανδρικής λογοτεχνίας δεν υπάρχει γιατί μάλλον ανήκει στην ίδια κατηγορία με την παιδική.

Flonsavardu είπε...

χαχαχαχαχαχα. αν είναι δυνατόν. εγώ πριν λίγες μέρες διάβασα ένα άλλο, ίδιου τύπου, εντάξει όχι τόσο φαντασία μου πλανεύτρα, αλλά όχι και πολύ διαφορετικό.

σκέφτομαι να γίνω συγγραφέας γυναικείων μυθιστορημάτων. αλήθεια.

korinoskilo είπε...

βρε μεσα απο την ζωη ειναι αυτα βγαλμενα.... μας λειπουν τα πολλα λεφτα ο μπατλερ και κανα δυο αλλες λεπτομεριες :ρρρρ

@τσουχτρα...... μπουγατσα με ταραμα ... νοτ μπατ !!!!

aKanonisti είπε...

Και άντεξες να το διαβάσεις ΟΛΟ?????
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Ρισπέκτ βρε!!!!!!!!!

Κάποτε θέλησα να γράψω και εγω μία τέτοια μαλακία... για να βγάλω λεφτά.. αλλά δεν άντεχα καν... να την διαβάζω...

Την άφησα στη μέση....
Καλύτερα πτωχή... παρά λαχανοκέφαλη...

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

tantoguanto είπε...

Τι είναι τούτο το πράμα ούτε για την παραλία δεν κάνει!
Καλησπέρα Σοφούλα!

Coulõs είπε...

U Goddess! I καρδούλα U!
Αυτό το λένε λογοτεχνία. Γιατί; Διότι κάποιες τα διαβάζουν και γουστάρουν...
"Μ' ένα άρλεκιν ξεχνιέμαι", αλλά σε κυριλέ μορφή...

"κόρη της...είναι ανύπαντρη μάνα"
Το αχλάδι κάτω από την αχλαδιά θα πέσει...

"Το τμήμα της ανδρικής λογοτεχνίας σε ποιο διάδρομο είναι??"
Μόλις δεις Playboy, σταμάτα, έφτασες!...

KaLLinaki είπε...

Κατάλαβες; Αλλού τρώει , αλλού πίνει, αλλού πάει και το δίνει ...αλλά στα Παρίσια την μάνα παίρνει!
Ο βουτυρομπεμπές.
Είδες που το μελέτησα προσεκτικά; Με απορόφησε πλήρως!
Έλεος ρε συ Σοφάκι..
Καλημερούδια

Ανώνυμος είπε...

Τα της ...."83ης χιλιάδας"....
νομίζω ότι ξέρουμε όλοι πως προκύπτουν και πόση αλήθεια αντέχουν.

Όχι φυσικά ότι τέτοιου είδους σενάρια δεν τυγχάνουν αποδοχής. Το συγκεκριμένο σε γυναικείο κοινό, κάποια άλλα σε αποκλειστικά αντρικό.
Και το skip εμένα δεν μου καθαρίζει τα λευκά τόσο καλά αλλά ο τρόπος που πλασσαρίστηκε, με κάνει πλέον να πιστεύω πως τα φταίνε τα λευκά μου κι όχι εκείνο.
Και ο Χάρι Πόττερ είχε μέσα τα ασύληπτα, αλλά το πρώτο μόνο άντεξα και δεν αισθάνθηκα σοφότερη.
Υπάρχουν δε φορές που ακόμα και πιο συνηθισμένα σενάρια, αν ξέρεις να τα διηγηθείς, δημιουργούν πραγματικά λογοτεχνικά αριστουργήματα.
Δεν είναι η "ιστορία" που φταίει. Είναι πιστεύω ο λόγος που σε κάνει να την "τυπώσεις".
Κανένα από τα κλασσικά αριστουργήματα, δεν διαθέτει πρωτότυπο σενάριο. Απλά κανένα δεν γράφτηκε από απαίδευτους ματαιόδοξους που ξεκινούν να γράφουν με στόχο να εκμεταλλευθούν το marketing και την μαζική κατανάλωση σε όλα. Ταινίες, βιβλία, μουσική,ανθρώπους....

Τα φιλιά και τις καλημέρες μου

Me_To_aSeToN_STo_XeRi είπε...

Αστρο-συμμοριτες μη μου κατηγορείτε τα αρλεκιν! τους εχω μεγαλη αδυναμια οπως γραφω και σε παλιοτερη αναρτηση. και τους εχω μεγαλη αδυναμια γιατι δε πουλανε τιποτα περισσοτερο απ αυτο που λενε. φθηνη ρομαντζο σε βιβλιο τσεπης. οι συγγραφεις τους δε διοργανωνουν βραδιες αναγνωσης σε μεγαλα βιβλιοπωλεια ουτε δινουν συνενταυξεις με υφος ειδhμονα :)

Katerina για τη δοξα καλε! τι νομιζες? πως τετοια μυαλα ασχολουνται με τα "υλικα"??

tsouxtra ασε κάτω τα άρλεκιν θα σφαχτούμε! κι οτι σκεφτόμουν να της παω Δημουλά σε σακούλα σουπερ μάρκετ! ωραία ιδέα!

Καλημέρααααα

Me_To_aSeToN_STo_XeRi είπε...

ψαχασθενής εδώ είναι η ζωή μας σαπουνόπερα στα βιβλία θα κολούσαν? :)

dimitris σαν πολλά να ξέρεις εσύ! αχαχαχαχαχαχα

flonsavardu άντε με το καλό καμάρι μου! μόνο ροζ εξώφυλλο να μην έχει!! :))

korinoskilo οι λεπτομέριες είναι που κάνουν τη διαφορά :P

akanonisti αχαχαχαχαχαχαχα έχω απεριόριστη αντοχή στη βλακεία (ακόμη)

καλημέραααα σας!

Me_To_aSeToN_STo_XeRi είπε...

tantoguando καλώς τον! που χάθηκες εσύ καλό μου?

Εγκλω πάω για playboy και το κρίμα στο λαιμό σου!!

kallinaki κι εγώ αυτό αναφωνούσα όσο το διάβαζα :))

ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ΑΛΩΝΙ νομίζω πως τα είπες όλα :))

καλημέρα σε όλους!

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Α, την καημένη, ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό μου κι έκανε στακ στο πάτωμα:)
Εμ, όταν πάνε σε σεμινάρια για επίδοξους συγγραφείς και τους λένε 30% πλοκή, 20% συγκίνηση, 10% κέρατο, 17% οδυρμός κ.λ.π. τι περιμένεις.

Αντρική λογοτεχνία θα έχει φαντάζομαι ποδόσφαιρο, μπύρα, γκόμενες και γρήγορα αμάξια:)

Καλό μεσημέρι.

ELvA είπε...

Γεια σου Σοφια

Ολοι τα κατακρινουν αλλα τελικα ολο και καποιοι,ες αγοραζουν τετοια ...εμπνευσμενα κειμενα.
Και τι κριμα.....

Kαλο σου απογευμα ;)

tsaousa είπε...

Μην το πάρουν πρέφα τα κλανάλια και το δούμε και στο γυαλί.

Κοίτα, επειδή οι μισές γυναίκες συγγραφείς γράφουν τέτοιες αηδίες (δες Χρύσα Δημουλίδου, Παυλίνα Νάσιουτζικ κ.λ.π.) τους αφιέρωσαν δικό τους διάδρομο.
Κανονικά όμως, επειδή είναι άδικο αυτό για τις υπόλοιπες, ο διάδρομος θα πρέπει να έχει μόνο αυτά τα βιβλία και να μετονομαστεί σε "Γυναικεία Λογοπενία".

Μaya είπε...

Για σαπουνόπερα (βλέπε βραζιλιάνικα) καλό είναι! Η Δανδουλάκη, (που έχει μεγαααάλη εμπειρία σαν Βίρνα και όχι μόνο)να είναι η ηρωίδα σε μεγάλη ηλικία και να διηγείται το παρελθόν της. έχεις την εικόνα;

Dorothy είπε...

Έχω διαβάσει ένα-δυο "γυναικεία" (και μένα δώρο μου τα είχαν κάνει) και ok, ευχάριστα πέρασε η ώρα, το διασκέδασα μπορώ να πώ (ήταν και καλοκαίρι και με χτυπούσε ο ήλιος κατακούτελα), αλλά το στορι νομίζω ότι θα ταίριαζε καλύτερα σε βιβλία του τμήματος sci-fi! Καλό Σαββατοκύριακο!

Me_To_aSeToN_STo_XeRi είπε...

Κωνσταντίνε θα το ψάξω και θα επανέρθω :))

Elva και κριμα κι αδικο και ασταματητο επισης..

tsaousa εσυ τα λες αλλα ποιος σ ακούει!

Maya ωχ...ναι...την έχω!

Dorothy εκεί νομίζω πως ποντάρουν. σ αυτές τις ώρες που καίει ο ήλιος!

καλή σας μέρα!

dsquared είπε...

Τι λε βρε παιδι μου, συγκλονιστηκα λεμε.
Δεν διαβαζεις και εναν καραγατση στο καπακι για να συνελθεις... εγω αυτο θα εκανα.

Θυμαμαι οτι ειχα διαβσει με τα χιλια ζορια το Ιουδας φιλουσε υπεροχα και μου επεσαν τα μαλλια. Αυτο το χαλι ειχε γινει best seller.
ΑΠο εκει πρεπει να παρουμε πρεφα τι ειδους ψηφοφορους διαθετει αυτη η χωρα.

din

Δέσποινα είπε...

το "νησί" ωραίο είναι αλλά καθόλου ρεαλιστικό, άσε που μοιάζει κι αυτό με τη "γυναικεία λογοτεχνία". Τουλάχιστον είναι καλύτερο αφηγηματικά. Ο "ιούδας" πάλι, είχε αν μη τι άλλο χιούμορ. Η "Δέσποινα" τέλος κάνει την έξυπνη, οπότε σταματάει.

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Βρε κουκλα μου, μπήκαι γιατι μ αρεσε το ονομα του μπλογκ σου και βρηκα θησαυρό! Κυριολεκτικα!
Μα στο μυαλο μου μέσα εισαι;
Απο το μυαλο μου μεσα τα πήρες όσα έγραψες;
Το διάβασα πρόσφατα το συγκεκριμενο βιβλίο, απλα και μόνο γιατι ήθελα να δω τις συνταγές του 'επιτυχημένου'
Τι να πω; Να πω περι ορέξεως κολοκυθόπιτα; Ας το πω
Να πω επίσης πως για να γίνεις γνωστός πρέπει να γράφεις ετσι;
Ας το πω κι αυτο....

Χάρηκα που σε βρήκα