Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Κάτι ΣΑΝ πολιτικό σχόλιο

Βλέπω τον Κώστα Καραμανλή και λυπάμαι. Μου θυμίζει παιδάκι που ήθελε πάντα να ντύνεται κάου μπόι και του επέβαλλαν πάντα να ντύνεται τσολιαδάκι, γιατί είχε θείο μεγάλο και τρανό.
Βλέπω τον Γιώργο Παπανδρέου και λυπάμαι. Γιατί προσπαθεί να ηγηθεί ενός λαού, του όποιου το d.n.a μπορεί μόνο να φανταστεί, μέσα από τις ζεμπεκιές του πατέρα του.
Βλέπω την Αλέκα Παπαρήγα κι αναρωτιέμαι, αν είναι η πτωμαΐνη που δίνει τέτοιο φανατισμό, για ένα κοινωνικό σύστημα που έχει πεθάνει άμα τη γενέσει του
Βλέπω τον Αλέξη Τσίπρα και λυπάμαι.Γιατί στα τριάντα του έχει γλώσσα πιο ξύλινη κι από δοκάρι σε πέτρινο σπίτι.

Ακούω σκόρπιες κουβέντες παρέας με θέμα «κοιτά μη διασπαστούμε σε μικρά. Το θέμα είναι να φύγει ο Κώστας»
Ακούω φίλο αγαπημένο να αναρωτιέται «ρε γαμώτο, μεγάλωσα ή απελπίστηκα και μου φαίνονται σωστά όσα λέει ο Καρατζαφέρης?»

Θυμάμαι τον παππού μου να λέει, πως το μεγαλύτερο λάθος του κομμουνισμού ήταν η δίωξη του χριστιανισμού, μιας και στη βάση τους και οι δυο πλευρές ήθελαν το ίδιο πράγμα. Ισότητα ανά τάξη και υποταγή στο σύστημα.
Θυμάμαι τη γιαγιά μου να τραβάει κοντά στη τηλεόραση τη καρέκλα της για να δει και να ακούσει –όσο μπορούσε- τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Θυμάμαι τα τραπεζώματα του πατέρα μου στα μεγαλοστελέχη του Π.Α.Σ.Ο.Κ
Θυμάμαι τη μητέρα μου με μαλλί κομμωτηρίου και το καλό ταγιέρ, να παίρνει από τα χέρια του πατέρα μου κλειστό το φάκελο και να τον ρίχνει.
Θυμάμαι πως, από τότε που πρωτοπρόσεξα, όλα αυτά τα ταγιέρ να φτάνουν στο σχολείο μετά την εκκλησία και λίγο πριν το ψητό της Κυριακής, με τα ψηφοδέλτια έτοιμα και σταυρωμένα, σκεφτόμουν πως το δικαίωμα ψήφου όπως και το δικαίωμα στη μητρότητα, έπρεπε να δίνονται κατόπιν εξετάσεων κι όχι έτσι αβίαστα.
Θυμάμαι -φαίνεται άσχετο αλλά δεν είναι- που τέλειωσα το οκτάτομο του Μεγάλου Ανατολικού κι αντί να το πετάξω στα σκουπίδια όπως του έπρεπε, το κράτησα για χρόνια στη βιβλιοθήκη επειδή, οι άλλοι, το θεωρούσαν σημαντικό έργο.
Θυμάμαι τα γραφεία της β΄ Πανελλαδικής, πάνω από το Διατηρητέο.
Θυμάμαι τα κουπόνια του Οδηγητή, γωνία Αριστοτέλους με Εγνατία, Κυριακή πρωί που δεν είχαμε σχολείο.
Θυμάμαι φίλη από τότε, στις προηγούμενες εκλογές να τρέχει όλη μέρα με το βανάκι, για να κουβαλήσει γέροντες να ψηφίσουν. Πάντα με το ψηφοδέλτιο έτοιμο εννοείται.


Κρατάω τα λόγια της Ασημίνας από το βιβλίο « η μητέρα του σκυλού» του Παύλου Μάτεσι να λέει: «Ποιό είναι αυτό, που λέτε, έθνος? Εγώ δε το ξέρω. Δε μου έδωσε το έθνος φαί για τα παιδιά μου όταν πεινούσαν.»

Θυμάμαι και λυπάμαι.
Λυπάμαι που θυμάμαι.

31 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Και τι είναι ο άνθρωπος αγαπητή;
Το χτες και τα δάκρυά του.
Όσα θυμάται...
Για όσα λυπάται...

ΥΓ Μη μου κλέβεις θύμησες, θα γίνουμε από δυό χωριά χωριάτες. :) Γιατί από δύο καντόνια ελβετοί, δεν θα γίνουμε ποτέ.

Τσουχτρα είπε...

΄Οσα έγραψες είναι οι λύπες και οι θύμησες του καθ' ένα που δεν έχει μνήμη ψαριού ! Το αποτέλεσμα όμως διστυχώς δικαιώνει όσους γεννήθηκαν για να μην μεγαλώσουν και όσους μεγάλωσαν πριν καν γεννηθούν. Μπροστά τους απλώς σηκώνουμε τους ώμους, φτύνουμε εκείνο το "ωχ αδερφέ" και καταπίνουμε "ενημέρωση" απο Τράγκες και λοιπούς συγγενείς....
Νομίζω οτι αυτό και μόνο μας αξίζει ! Μήπως αν ερχόταν κάτι διαφορετικό θα το αναγνωρίζαμε ? Δύσκολο....

Καλημέρα Σοφία μου !

Η τρελή είπε...

Το κακό είναι Σοφία μου, πως οι πολλοί δεν θυμούνται απολύτως τίποτα, ξεχνάμε εύκολα!
Καλημέρα και συγχαρητήρια για το καυστικό σου πολιτικό σχόλιο!

ELvA είπε...

Kαπου ολοι μας εχουμε μια πικρα για τη χωρα και τη κακη πορεια της...
Το θεμα ομως ειναι τι μπορει να γινει για να ξεφυγουεμ απο τη δυσκολη αυτη θεση; Εκει πιστευω χρειαζεται λιγο θαρρος και τολμη, την εχουμε;

Τους χαιρετισμους μου Σοφια ;)

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Τα είπες όλα και δε γνωρίζω αν μπορείς η ίδια να φανταστείς πόσο πράγματι αντιπροσωπευτικά για πολλούς είναι τα λόγια σου.
Εμένα πάντως με αντιπροσωπεύουν με επάρκεια.

Έχω φτάσει σε σημείο να τους κοιτώ αλλά να μη τους βλέπω και να τους ακούω απλά σα θόρυβο.

Καλό απόγευμα.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ είπε...

Καλή επιστροφή, Σοφία, όνομα και πράμα!
Μού λειψε η γραφή σου!...
Δε θέλω να προσθέσω κάτι σ' αυτήν την ομορφιά...

Eva Stamou είπε...

Εγώ χαίρομαι που θυμάσαι και καταφέρνεις με τρόπο λιτό να εκφράσεις μεγάλες αλήθειες.


Καλό φθινόπωρο.

tsaousa είπε...

Εγώ ευτυχώς δεν έχω τέτοιες μνήμες. Εγώ θυμάμαι κατακτήσεις και απογοητεύσεις. Μόνο.
Τώρα, τα βανάκια, μακριά από μας.

Κάποιος άλλος για το κείμενο σου θα έγραφε: μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου δώσεις.

aKanonisti είπε...

Θα διαφωνήσω μαζί σου μόνο στον Μέγα Ανατολικό....(παραδόξως)...

Από κει και πέρα...
οι μνημες καθορίζουν διαφορετικούς τρόπους αντίδρασης....

Εγώ θέλω να το παλέψω....
Εσύ όχι....

:-(

ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΙ είπε...

Ειναι σαν να παραδινεσαι....σε ολα αυτα που συμβαινουν γυρω μας...
Μηπως πρεπει να πολεμησουμε???
Και επειδη θυμασαι πρεπει να εναντιωθεις...
Την καλησπερα μου....

Dimitris είπε...

face in the wind
we are riding the storm
we'll stay our course whatever will come

κράτα γερά ασετόν :)

korinoskilo είπε...

καλα μονο την παπαρηγα δεν λυπασαι???:ΡΡρρ

μια χαρα ειναι οι μνημες... χωρις αυτες θα ειμασταν πετρουλες:Ρρρρ

καλημερες

Gi Gaga Kouni Beli είπε...

Ό,τι θυμούνται χαίρονται κι ό,τι ξεχνούν λυπούνται. Είδα τη διαφήμιση του Καρατζαφέρη στο δρόμο, σαν διαφήμιση μπιφτεκιών σε υπερμάρκετ στα Φάρσαλα κι από πάνω έλεγε ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-Siemens Μας πήρανε πολλά-τώρα ξέρεις.
Τι ξέρω; Ποιον θα ψηφίσω για να μου πάρει και τα άλλα;

dsquared είπε...

Αυτους μην τους λυπασαι... εμας πρεπει να λυπηθεις. Βεβαια θα μου πεις εδω εμεις δεν λυπομαστε τον εαυτο μας...

Καλα τα θυμασαι, ευτυχως που τα θυμασαι, το κακο ειναι οτι οι περισσοτεροι τα εχουν ξεχασει!

din

Me_To_aSeToN_STo_XeRi είπε...

ΦΟΡΑΔΑ πω πω όχι να χαρείς και δεν αντέχω ακόμη το μαλλιοτράβηγμα! :))

Tsouxtra έτσι είναι. αν δε μας άξιζε δε θα το είχαμε.

τρελή ευχαριστώ :)

Elva και τόλμη και θάρρος. Το κακό είναι πως έχουμε ακόμη μεγαλύτερη παρρησία.

Καλημέρα σε όλες σας κυρίες μου!

Me_To_aSeToN_STo_XeRi είπε...

Κωνσταντίνε χαίρομαι που βρήκες κάτι απο σένα στο κείμενο :)

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ ευχαριστώ. να σαι καλά :)

EVA καλό φθινόπωρο και σε σένα!

tsaousa κανείς δε μπορεί να μας στερήσει αναμνήσεις όπως κι αν αυτές μεταφράζονται.όσο για τα βανάκια εδώ απέναντι στο συνεργείο άρχισαν τα γυαλίσματα πάλι

akanonisti σωστό αυτό. στον καθένα μας οι μνήμες φέρνουν άλλες αντιδράσεις. το αν είναι σωστές ή όχι κανείς δε το ξέρει. το θέμα είναι να είναι καλά ο καθένας με τον εαυτό του και τη συνειδηση πρώτα.

Καλή σας μέρα!!

Me_To_aSeToN_STo_XeRi είπε...

AERIKO αν ρωτάς εμένα όχι δε πρέπει να πολεμήσουμε. να κάψουμε πρέπει :)

dimitris κρατάω κραταω αλλά βάλε κι εσυ ένα χεράκι :))

korinoskιlo τους νεκρούς δε τους λυπόμαστε. Οι νεκροί δεδικαίωνται έτσι δε λένε? :P

ds γενικώς μια ελαφριά λύπη πλανάται γύρω μας :)

Καλημέρα σας!!

Matriga είπε...

Σοφία, η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι τα ξεχνάνε όταν βρίσκονται στην κάλπη...
Αλλιώς θα είχαμε αλλάξει κάτι :(

Φιλιά

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΘΕΙ ΑΜΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ.

ΑΦΗΝΩ ΠΡΩΤΟΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ.

Ανώνυμος είπε...

Πως; Έχουμε πάλι εκλογές; Συγνώμη δεν το αντιλήφθηκα... Ήμουν απασχολημένη ξεπερνώντας την κρίση... Είχα να παρατηρήσω και κάτι γεροντάκια -ραμολιά τι να λέμε τώρα- που μετρούσαν τα λεπτά και τα δίλεπτα για να πάρουν ένα πακέτο φρυγανιές στο super market...
Μετά, είχα να κοιτάξω και τα εκπαιδευτικά βιβλία που δίδονται στα σχολεία. Η αλήθεια είναι ότι το κεφάλαιο για την πρόσθεση των ετερώνυμων κλασμάτων δεν το κατάλαβα. Δεν κατάλαβα κανένα κεφάλαιο για να είμαι ειλικρινής. Μήπως είμαι ηλίθια;
Πως; Έχουμε εκλογές; Βρε τι γίνεται στον κόσμο!...

OOO είπε...

Για το μονο που λυπαμαι ειναι καποια
"παιδια" απο την β'Πανελλαδικη..
δεν τα λυπαμαι βεβαια και τοσο
πολυ...μια χαρα τους βλεπω

Τσουχτρα είπε...

Χρόνια Καλά Σοφία μου και ό,τι επιθυμείς !

Καλή σου μέρα !

Me_To_aSeToN_STo_XeRi είπε...

martiga δυστυχώς είναι κι αυτοί που μόνο στη κάλπη το θυμουνται :(

JK ευχαριστω πολυ για τις ευχες

mpinelikomistress τσ τσ τσ τι αλλοτρίωσης είναι τούτη!!

adegia η αληθεια ειναι πως μια χαρα τη βολεψανε οι περισσοτεροι..

Me_To_aSeToN_STo_XeRi είπε...

Ευχαριστώ Όλγα!
Φιλί μεγάλο

Ανώνυμος είπε...

εμαθα το ονομα σου απ τους προηγουμενους σχολιαστες!!

Σοφια μου ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Καλησπέρα.
Κατ' αρχήν ευχαριστούμε για το link που μας έκανες και θα ανταποδώσουμε με χαρά.
Η ανάρτησή σου είναι ότι καλύτερο έχουμε διαβάσει όλο αυτό τον καιρό, αλλά και προηγούμενους.
Η φωτογράφισή σου είναι κάτι παραπάνω από θεαματική.
Χαιρετισμούς και στο επανιδείν..

Tzeve είπε...

αφού σε λένε και Σοφία...και για φεμινίστρια έχεις σοφία..χρόνια σου πολλά

Matriga είπε...

Σοφία,
Χρόνια σου Πολλά με υγεία!
Σου εύχομαι να είσαι πάντα χαρούμενη και γεμάτη αγάπη :)

Καλά να περάσεις

koptoraptou είπε...

Να θυμάσαι. Και μη λυπάσαι. Μπας και γλιτώσουμε καμιά μέρα από τους καραγκιόζηδες και την αθάνατη οικογενειοκρατία τους. Καλημέρες!

Δέσποινα είπε...

δεν ξέρω τι να πω μετά από τόσα σχόλια , δεν μπάηκα στον κόπο να τα διαβάσω γιατί με ενδιαφέρει κυρίως η αρχική ανάρτηση που είναι τόσο διεισδυτική, χωρίς προκατάληψη, χωρίς κινδυνολογία, χωρίς υπεροψία...τα λέει όλα

Me_To_aSeToN_STo_XeRi είπε...

ψαχασθενης ευχαριστώ πολύ :)

συμμορίτες καλησπέρα σας!

Λασπολογος να σαι καλα :)

matriga ευχαριστώ για τις ευχές :)

koptoraptou αν ειναι για καλό σκοπό να μη σταματήσω βρε!

Δέσποινα ευχαριστώ για τα καλά λόγια. καλώς όρισες!